တခါတေလ သိပ္ပင္ပန္းခက္ခဲတယ္။တခါတေလ အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္။
တခါတေလ ရင္ထဲ ဒိ-န္းခနဲ ေဆာ-င့္တက္သြားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြက နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕။
တခါတေလ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္လက္ေပၚမွာတင္ အသ-က္ထြ-က္သြားတယ္။
တခါတေလ မိသားစုကို လြမ္းလို႔မ်က္ရည္ ခိုး “ဝဲ” ရတယ္။
တခါတေလ က်-ည္ေတြက ပြတ္ကာသီကာကိုယ့္ နား႐ြက္ေဘးက ျဖတ္သြားတယ္။
တခါတေလ ရွင္သန္ေနေသးသားဘဲ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ သက္ျပင္းခ်ရတာ အခါခါ။
ကြန္ပ်ဴတာကိုင္တဲ့လက္ေတြမွာ လူသ-တ္လ-က္န-က္အစားထိုးရတာ ဘဝမွာ အခက္အခဲဆုံး အလုပ္တခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေၾကာက္လား ဆိုရင္ေတာ့ ဟင့္အင္း။ရပ္ေတာ့မလား ဆိုရင္ေတာ့ ဟင့္အင္း။
ငါတို႔ရဲ႕ ” လူငယ္ကတိသစၥာ ” ဟာ ဒီကမာၻေျမႀကီးကိုပါကိုင္လႈပ္ႏိုင္တယ္။ ဒီလို ယုံၾကည္ခိုင္မာေနတဲ့စိတ္ဓာတ္အားေတြနဲ႔ ငါတို႔ ရွင္သန္ေနၾကတယ္။
ငါတို႔ႏိုင္ငံကို ငါတို႔လက္နဲ႔ အစက ျပန္တည္မယ္။
ေတာ္ဝင္ေနာင္ (MasK.)
တခါတလေ သိပ်ပင်ပန်းခက်ခဲတယ်။တခါတလေ အငတ်ငတ် အပြတ်ပြတ်။
တခါတလေ ရင်ထဲ ဒိ-န်းခနဲ ဆော-င့်တက်သွားတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေက နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့။
တခါတလေ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူတွေက ကိုယ့်လက်ပေါ်မှာတင် အသ-က်ထွ-က်သွားတယ်။
တခါတလေ မိသားစုကို လွမ်းလို့မျက်ရည် ခိုး “ဝဲ” ရတယ်။
တခါတလေ ကျ-ည်တွေက ပွတ်ကာသီကာကိုယ့် နားရွက်ဘေးက ဖြတ်သွားတယ်။
တခါတလေ ရှင်သန်နေသေးသားဘဲ ဆိုတဲ့အသိနဲ့ သက်ပြင်းချရတာ အခါခါ။
ကွန်ပျူတာကိုင်တဲ့လက်တွေမှာ လူသ-တ်လ-က်န-က်အစားထိုးရတာ ဘဝမှာ အခက်အခဲဆုံး အလုပ်တခု ဖြစ်ခဲ့တယ်။
ကြောက်လား ဆိုရင်တော့ ဟင့်အင်း။ရပ်တော့မလား ဆိုရင်တော့ ဟင့်အင်း။
ငါတို့ရဲ့ ” လူငယ်ကတိသစ္စာ ” ဟာ ဒီကမ္ဘာမြေကြီးကိုပါကိုင်လှုပ်နိုင်တယ်။ ဒီလို ယုံကြည်ခိုင်မာနေတဲ့စိတ်ဓာတ်အားတွေနဲ့ ငါတို့ ရှင်သန်နေကြတယ်။
ငါတို့နိုင်ငံကို ငါတို့လက်နဲ့ အစက ပြန်တည်မယ်။
တော်ဝင်နောင် (MasK.)
